In de verlaten hut schuilen

Aya hoorde hen wel, maar helaas reageerde ze niet. Nee, ze leek wel dood of bewusteloos, maar dat was het eigenlijk niet. Ze had ook allang door dat ze haar wilden, en niet aan Dark. Nouja ze wilde Dark kwellen om Aya te martelen, en waarschijnlijk ook doden. Niet dat ze haar kunnen doden, want nu ze in de woede status is, is ze nog sterker dan anders. Plots probeerde Aya op te staan, en ze trilde wat op haar poten. Af en toe zakte ze nog neer, en toch gaf ze niet op om recht te staan. Uiteindelijk na enkele keren proberen stond ze recht, en ze liet een hele luide huil horen. Aya liep wankelend naar haar broer toe, en ze duwde haar kop tegen hem aan. "Ga....hier....weg....ik...hou....ze....wel....tegen....Dark." Zei Aya dan met veel moeite, en ze hoestte dan ook even bloed uit. Ze plaatste haar klauwen in de grond, en ze keek Dark aan.

Alou keek naar Aya. "Ik help je! Vergeet niet wat ik zei, ik sta achter je!" Zei hij en keek naar Aya. Hij knikte even. Alou was bang wat zou er gebeuren? Hij keek naar Aya. HIj moest helpen hoe dan ook! Hij keek naar Aye. "Samen?" vroeg hij.

Aya keek op bij het horen van Alou, en ze schudde haar hoofd dan kort. "Nee, jij moet zorgen dat mijn broer in veiligheid is, en geloof me ik kan het alleen aan." Zei Aya dan tegen Alou, en ze keek heel even naar haar wonden die langzaam aan het genezen waren. "Neem Amber en Dark mee, en verdwijn hier er mag niets aan hen overkomen." Zei ze dan tegen hem, en ze keek hem recht in de ogen aan.

''luister Aya je kan zeggen wat je wilt maar ik blijf hier'' zei Dark en keek haar strak aan. ''ik ben je broer en ik laat je niet achter, we doen dit samen'' zei hij tegen haar en keek toen naar Alou. ''en als ik jou was zou ik maar weg gaan'' zei hij scherp tegen Alou en snoof waarna hij even naar Amber toeliep en haar recht hielp. ''Misschien kun jij ook beter gaan nu je die klauwen in je hebt gehad, het kan straks gevaar worden, echt gevaarlijk..'' zei Dark tegen haar.

Aya schudde haar hoofd, en ze liep wankelend naar haar broer. "Nee jij gaat mee met Amber en Alou." Zei Aya dan strak tegen hem, en ze gaf hem dan ook een duw in de richting om weg te gaan. Ze wilde niet dat hij gewond werd, en daar zou ze dan ook voor zorgen. Ze keek dan naar Amber, en ze voelde zich een beetje schuldig. Dankzij Dark was ze heel even gekalmeerd, en ze liep dan naar haar toe. Ze keek Dark even met hangende oren aan, en ze likte dan de wonden van Amber's zij schoon. "Het spijt me, maar ik dacht niet helder na." Zei Aya dan tegen Amber, en ze stond dan weer klaar om in haar woede status te vallen.

Dark werdt wat naar achter geduwt en snoof. ''Wizu..'' mompelde hij en Wizu veranderde in zijn vleugels die vervolgens op zijn rug verschenen. ''ik ga dus niet weg. Ik blijf hier en help jou'' zei hij en keek haar strak aan. Hij was echt niet zomaar weg te krijgen en hij vloog even omhoog. Hij keek in het rond maar zat tot nu toe nog niks. Hij sloot zijn ogen toen even en lichtjes hoorde je gesis van elektrischiteit. ''ik pak ze wel, ik vermoorde ze allemaal..'' mompelde hij onhoorbaar en vloog toen naar beneden en landde een paar meter van de rest op de grond.

Aya zuchtte heel erg diep, en ze keek dan naar Amber. Ze drukte haar snuit tegen haar aan, en ze likte verder aan de wonden van haar. Ze meende het echt dat het haar bedoeling niet was, en ze wreef dan haar kop tegen Amber haar been. Daarna liep ze naar Dark toe, nadat hij geland was. Ze ging bij hem zitten, en ze snoof hard. Haar ogen waren weer vol woede, want ze hoorde de trillingen van voetstappen op de grond. Alweer gingen haar haren omhoog staan, en dit keer was haar woede status nog vele erger dan net maar ook dan vroeger.

Amber keek naar Aya en Dark.
ze hoorde het gesprek tussen hun.
toen zag ze dat Dark naar haar kwam en wat zei.
daarna voelde ze dat Aya haar wond schoon likte.
ze kneep even haar ogen dicht omdat het een beetje prikte.
ze hoorde wat Aya allemaal zei en knikte.
ze aaide haar over der kop "het geeft niet".
ze keek toen naar Dark en Aya en zag dat ze woedend waren.
ze was nog steeds in der duivelvorm.
alleen deze keer werden haar ogen fel bloedrood.
ze snoof en was eigenlijk niet van plan om weg te gaan.
ze liep naar Dark en zuchte even diep.
"ik ga niet weg wat je ook doet al ben ik gewond".
"ik mag dan wel een meisje zijn maar ben niet slap".
"en ik laat jullie niet in de steek en ik ben ook niet bang".
ze sloeg haar armen over elkaar en keek naar Dark.
ze glimlachtte en had wel zin om iemand te vermoorden......

Aya moest echter wat op haar tanden bijten, want de wonden genezen maar heel traag dit keer. Even zucht ze diep, en ze keek dan naar Dark aangezien hij toch niet wegging. Plots zag ze uit het niets enkele pijlen vliegen, en ze zorgde er dan ook voor Dat Dark en Amber onder haar waren. De pijlen kwamen in haar rug terecht, en ze brulde het even uit van de pijn.

Amber schrok toen Aya boven hun gingen.
ze zag dat ze geraakt was met pijlen.
ze gromde half en der ogen begonnen te gloeien.
toen kwamen er nog meer pijlen.
haar hand was heel snel veranderd in een zwaard.
ze sloeg ermee en de pijlen waren door midden.
ze vielen op de grond en ze keek bezorgd naar Aya.....

Aya keek hen aan, en ze bleef toch nog zo over Dark staan. Hij en Amber mochten niet gewond geraken, maar het kon haar niet schelen dat ze zelf gewond raakte. Dan draaide ze zich met een ruk om, en ze liep dan in de richting van waar die pijlen stonden. Ze gromde dreigend naar die demonen, en ze viel hen dan één voor één aan.

Dark keek verbaasd op toen Aya over hem heen ging staan en zag de pijlen. Hij vloog omhoog en schreeuwde kort. Niet omdat hij geraakt was maar van puur woede. Zijn hele ogen werden pikzwart en elektrischiteits stralen ging over zijn lichaam heen. Hij vloog op de demonen af en ontweek de pijlen behendig. Hij pakte er een paar bij hun keel en liet de elektrischiteit over hen heen gaan. Je kon zien dat hij echt kwaad was want zijn kracht was behoorlijk sterk.

Amber's handen veranderde in zwaarden.
ook der haarpunten werden vlijmscherp.
ze rende op de demonen af en ontweek hun aanvallen.
een voor een sneed ze ze door midden.
of onthoofdde ze en haar ogen begonnen nog meer te gloeien.
de demonen vielen dood neer.
ze snoof en keek om der heen en haar haren werden weer normaal.......

Aya keek haar broer en Amber even aan, en plots voelde ze een bijl in rug. Ze had even niet opgelet, en er was een demon die een bijl in haar rug had gestoken. Ze draaide zich met een ruk om, en ze sleurde de demon met haar klauwen van zich af. Dan beet ze deze in de nek, en ze zorgde dat hij helemaal open lag met haar klauwen. Ze wilde de bijl eruit halen, maar ze kon er niet bij. Ook de pijlen kreeg ze niet uit haar lichaam, en ze zag even zwart voor haar ogen. Ze schud haar kop dan vluchtig, en ze bleef gewoon aanvallen totdat ze echt niet meer kon. Even keek ze naar Amber en Dark, en daarna ging ze vlug uit hun zicht ergens gaan liggen. Ze kon niet meer, en ze zucht heel even diep.

Dark had niet door dat Aya ergens ging liggen en had het nog druk met vechten. Hij werdt van alle kanten aangevallen en had moeite om alle pijlen precies te ontwijken. Hij draaide zich om en schopte een Demoon hard in zijn maag. Ineens voelde hij iets in zijn vleugels prikken het was een pijl die door zijn vleugel ging en hij kneep zijn ogen even dicht. Hij draaide zich toen om en zag pijlen op zich af komen. Hij wou ze ontwijken maar doordat zijn vleugel nu iets minder was ging dat veel moeilijker en een pijl stak ver zijn borst in. Zijn ogen werden even groot en hij vloog met de kracht die hij had naar de demoon die het deed en stuurde zware elektrischiteits stralen op hem af. De demoon viel dood neer en Dark draaide zich om toen er ineens een mes in zijn maag werdt gedrukt. Hij snakte naar adem en voelde toen een klap op zijn kop. Het werdt zwart voor zijn en hij viel naar beneden. Hij voelde het gras ineens onder zich en het mes dat diep zijn maag in was gedrongen en de pijlen die door zijn vleugel en borst zijn gegaan. ''ik.. ik moet.. ze do-doden..'' zei hij moeizaam en zijn handen maakte sissende geluiden. Hij probeerde overreind te komen maar het lukte niet. En zijn ogen sloten zich terwijl de elektrischiteit nog om hem heen was. Je kon dus beter uit z'n buurt blijven anders kreeg je ook een zware schok.

Amber keek om der heen en zag Aya niet meer.
ook merkte ze dat Dark op de grond was gevallen.
ze werd nu nog kwader en haar ogen waren nu helemaal rood.
je zag haar pupil niet meer het was gewoon blanko rood.
ze sloog al de demonen om der heen in 1 klap dood.
ze zag dat Dark elektriciteit had maar ze wou hem helpen.
ze ging voor hem staan en kreeg wel even een schok.
ze kneep even der ogen dicht van de pijn.
ze opende haar ogen en sneed de demonen letterlijk open.
haar handen waren nu 2 vlijmscherpen messen.
ze begon rond te draaien en sloeg de demonen zo.
alleen opeens voelde ze een helse pijn in der zij.
ze keek ernaar en zag dat er een mes in zat.
ze kneep haar ogen erg pijnlijk dicht maar wou niet opgeven......

Aya rook plots het bloed van haar broer, en ze sprong met veel moeite plots recht. Ze rende op enkele demonen af, en ze viel dan ook gewoon aan. Ze had niet door dat Dark elektriciteit om zich heen had, en ze rende naar hem toe om hem te beschermen. Plots kreeg ze enkele zware schokken, en ze piepte dan ook zachtjes. Natuurlijk beet ze gewoon door, en ze likte dan aan de wonde op zijn vleugel. Ze kreeg wel pijn door de schokken, maar dat negeerde ze gewoon. Plots merkte ze dat er een demon was die tegen de schokken kon, en ze gromde dan ook erg dreigend naar hem. Uiteindelijk viel ze hem aan, en ze voelde plots een mes langs haar buik heen gaan. Dit maakte haar nog woedender, en ze beet deze de keel door.

Dark voelde hoe mensen hem aan raakte maar hij had geen idee dat Amber en zijn zus er ook tussen waren. Hij was zo kwaad en de elektrischiteit werdt sterker en sterker. ''blijf uit mijn buurt..!!'' riep hij toen en balde zijn vuisten. Je hoorde hoe de elektrischiteit krachtiger werdt. Het geluid was krachitger bijna beangstigend. Alsof er een stroomstoring was ofzo.

Aya kreeg meerdere schokken tegelijk, en ze gromde dan ook naar Dark. "Ben je gek ofzo?" Vroeg Aya dan grommend aan hem, en ze voelde zich plots duizelig worden. Plots raakte er een schok haar dicht bij het hart, en ze hoestte dan ook bloed uit. Ze trilde op haar poten, en ze viel daarna plots bewusteloos neer.

Amber vocht nog steeds door.
ze was erg kwaad en had nog steeds vuurrode ogen.
opeens voelde ze de elektriciteit van Daisuke.
ze kneep haar ogen dicht van de pijn en voelde het hoger worden.
ze kon het niet meer houden en zakt door haar knieën.
ze viel toen neer en verloor het bewustzijn......

Niet veel later werd ze weer wakker, maar de schokken die ze nu kreeg waren veel sterker. Ze kreunde van de pijn, en er lag een grote plas bloed onder haar. Ze bleef maar gewoon liggen, en ze zag dan nog demonen afkomen. Plots met veel pijn stond ze op, en ze liep op de demonen af. Alweer was ze aan het vechten met hen, en ze kreeg weer een lading pijlen in haar rug maar ook in haar zij. Ze vocht en vocht tegen hen totdat er geen meer over waren, en ze slikte heel even kort. Ze leek nu wel een halve dode, maar dood was ze zeker niet. Haar wil was sterker dan haar lichaam, en ze kon er wel tegen hoewel het veel pijn deed. Maargoed ze deed dit allemaal voor haar broer, en ze liep dan weer naar hem toe om de pijlen uit zijn vleugels te trekken. Dit deed ze dan ook, en ze beet op haar tanden voor de schokken.

Dark hoorde Aya maar vaagjes, hij had niet eens door dat Amber en Aya om hem heen waren. Ineens voelde hij dat de pijlen uit zijn vleugels werden getrokken en beet op zijn kiezen door de pijn. Ineens veranderde hij in Daisuke maar tot verbazing waren de vleugels en elektrischiteit er nog steeds. ''Zolang als ik het kan volhouden en de vleugels en kracht kan houden neem ik het over'' zei Daisuke terwijl zijn ogen nu ook zwart waren. Hij keek naar de duivels en grijnsde lichtjes. ''kom maar op, dark mag misschien hevig gewond zijn maar ik zit nu vol kracht'' zei Daisuke en vloog omhoog. Hij pakte een paar demonen vast en liet de elektrischiteit over hen heen gaan. ''Sorry vriend maar wij spelen niet met kinderen'' zei een demoon en stompte hem in zijn maag waarna Daisuke achteruit vloog en met zijn rug tegen een boom knalde. Hij voelde hoe de boom zijn rug raakte en spuugte wat bloed waarna hij weer omhoog vloog en de demoon tegen zijn kaak aan sloeg.

Aya keek op als Dark weer in Daisuke was veranderd, en ze keek dan toe hoe hij de demon aanviel. Ze trilde op haar poten, en ze zag er niet echt goed uit met al die pijlen in haar + ook die bijl. Ze liep wankelend naar voren, en ze kneep haar ogen dicht. Bij elke stap dat ze zette deden de wonden pijn, en het bloed liep er gewoon zo uit. Ze zag hoe Daisuke tegen de muur werd geduwd, en daarna hoe hij weer dapper omhoog vloog. "Daisuke pas jij ook maar op voor Dark, straks is hij nog meer gewond." Zei Aya dan al grommend, en ze zakte uiteindelijk door haar benen.

''ik weet het..'' zei Daisuke terug tegen Aya zonder dat hij door had dat ze erg gewond was. Hij vocht nog steeds tegen de demonen en ontweek veel. ''pff is dat alles wat jullie kunnen'' zei hij rustig. ''jij brutale..'' zei een Demoon kwaad en vloog op hem af. Daisuke keek op en ontweek de demoon en trapte deze vervolgens keihard tegen zijn rug. ''dat was niet zo aardig van jou'' zei Daisuke droogjes tegen de demoon.

Aya lag neer op de grond, en ze had niet door dat er enkele demonen bij haar zaten. Ze zucht heel even, waarna ze dan weer opstond om te vechten. Haar klauwen werden weer langer, maar ook haar tanden stonden weer erg scherp. Ze beet in een been van de demon, en ze vloerde hem gewoon met één beweging. Ze keek dreigend naar de anderen, en de demon waar ze op stond leek een broer te zijn van het groepje. Ze grijnsde heel even, en ze plaatste haar klauw in het hart van de demon. "Wie volgt?" Vroeg ze dan met een gevaarlijke blik in de ogen, en plots liepen de demonen weg. Ze trokken zich terug, maar dat liet Aya niet toe. Ze volgde hen plots, en ze liep voorbij de 4 andere demonen. "Waar willen jullie naartoe?" Zei ze dreigend tegen hen, en uiteindelijk haalde ze hen één voor één neer. Rustig liep ze gewoon terug, nouja wat je rustig kon noemen. Ze ademde weer zwaar, en ze liep wankelend naar de plek van net. Ze keek omhoog naar Daisuke, en ze keek dan naar de demon waar hij tegen vocht.