Het huis van ons verleden..

"Wat is dat een lycan?" Vroeg ze en keek naar Amber. Zou zij werkelijk een kracht bezitten? Ze keek naar Aya. "Kijk uit wolf!" Zei hij tegen Aya toen duivelin haar wou slaan. Toen was ze dood. Raar maar waar, Aya was een sterke Lycan, Als zij een lycan was zou zij dan ook zo sterk kunnen worden?

( Zie dit ff als Chelsea, ik doe alles door mekaar vandaag xd)

Aya had niet door dat Akako in haar buurt was, en ze zag hem enkel aan als een vijand. Ondanks haar vuurrode ogen dacht ze niet helder, en ze viel dan Akako aan. Naar Ayumi luisterde ze ook niet, en er kwam ineens een aardbeving door het bos. Ze kreeg een pikzwarte vacht, en haar klauwen waren nog scherper en zwarter dan eerst. Ze kon nog even controle houden over haar eigen, maar dat zou al snel veranderen.

Amber keek naar het meisje en zag hoe ze naar Aya roepte.
ze rolde met haar ogen en keek weer naar het meisje.
"ja dat meisje daar is een lycan jij bent ook zoals zij".
ze glimlachte en keek even naar Dark.
toen zag ze hoe Aya helemaal gek werd.
ze wist dat het fout zou kunnen aflopen maar goed.
ze liep naar Aya maar hield afstand "rustig Aya ze is dood".
ze keek haar een beetje bezorgd aan.
dan mocht ze haar wel haten dat betekend niet dat ze niet bezorgd was.
ze veranderde in haar duivelvorm en zag hoe ze Akako aanviel.
ze schrok en ze keek naar Aya en wist nu dat ze mij zou aan zien als de duivelin.....

Dark keek verbaasd op naar Aya en sprong naar haar toe. Hij duwde haar weg bij Akako. ''ophouden Aya'' zei hij tegen haar en keek haar strak aan. Hij snoof even en hield haar stevig vast maar hij zou het niet lang houden waarschijnlijk.

=

Aya liet plots een ring van vuur tevoorschijn komen, en ze keek Dark aan met haar vuurrode ogen. Ze merkte dan dat hij haar vast hield, waarna ze dan de geesten van haar ouders en adoptie ouders zag. Ze kreeg na een lange tijd weer gele ogen, en de tornado, aardbeving en ring van vuur verdween dan ook weer gewoon. Ze herinnerde zich er niets meer over, en ze keek raar om haar heen. "W-wat is er gebeurd?" Vroeg ze dan aan haar broer, en ze merkte dan de duivelin op die dood was.

Akako merkte dat ze aanviel en blokkeerde deze. Hij wilde haar geen pijn doen en probeerde haar vast te zetten met zijn chakra. Dat ging moeilijk door de aardbeving en hij faalde er ook in. De chakra stroomde opnieuw om zijn hand. "Aya!!! probeer te kalmeren!!!" schreeuwde hij tevergeefs.

Amber keek naar Aya en Dark en keek toe.
even later merktte ze dat alles op hield.
ze keek op en zag dat Aya weer normaal was.
ze zuchtte opgelucht en keek even naar Dark.
ze veegde een pluk uit der gezicht.......

Dark keek met een opgeluchtte zucht op toen alles verdween. ''je flipte nogal..'' mompelde hij zuchtend en keek even naar de dode duivellin. Er ging een korte rilling over zijn rug, omdat hij zelf ook een duivel was. ''ik ben hier weg..'' mompelde hij zacht en spreidde zijn vleugels. Hij voelde zich niet goed worden. Waarom wist hij niet precies. Hij vloog ineens op en vloog richting het huis van zijn ouders.

Aya keek haar broer aan, en ze wist niet wat er net gebeurd was. Ze hoorde dan zijn woorden, maar ze geloofde ze niet echt. Ze keek dan naar Akako en de anderen, waarna ze dan plots merkte dat Dark wegging. Ze wilde wat zeggen, maar ze zweeg dan gewoon. Ze keek hen aan, en ze ging dan maar naar een richting. Ze ging ergens in een hoge boom zitten, en ze keek naar haar handen.

Amber keek naar de dode duivelin en kreeg ook een rilling.
ze merkte dat Dark weg ging en keek hem aan.
ze had vaag zijn woorden gehoord "Dark" zei ze zacht.
ze keek naar Aya en zag hoe ze in de boom ging zitten.
ze snoof heel even en zuchte diep......

Akako ik moet nog naar Fable....We veranderen weer in mij.... zei Mikaru. "Ayumi ik moet gaan..." zei Akako. Niet veel later was Akako in Mikaru veranderd en sprong weg.

Aya merkte er niets van want ze zat een eind verder van hen, waarna ze dan gewoon voor zich keek. Ze voelde zich echt heel raar, en ze besloot dan maar om naar het bos te gaan. Daar kon ze rustig zitten nadenken, en even weg zijn van alles wat er gebeurd was. Ze kon het haast niet geloven van wat er met haar ging gebeuren, en ze bezitte dan ook moedernatuur haar razernij.