Het oude huis van Dark en Aya hun ouders

Dark landde voor het huis. Het werdt kort zwart voor zijn ogen en hij liep moeizaam richting de deur. Hij deed die open en liep richting een van de woonkamer's. Door middel van de muur hield hij zichzelf recht en toen hij de woonkamer inliep liet hij zich op de oude stoffige bank vallen. Zijn ogen werden spierwit en elektrischiteits straaltjes liepen over zijn lichaam. Hij voelde zich niet lekker, maar dan ook echt niet lekker. Dark is er iets? vroeg Daisuke bezorgd. ''ik weet niet Daisuke, naja het enigste wat ik weet is dat ik niet lekker ben'' antwoorde hij schor. Je staat anders wel onder elektrischiteit dus dit is niet zomaar iets zei Daisuke. ''ik weet 't..'' mompelde Dark schor maar hij had geen idee van wat hij kon doen. Hij had op een of andere manier de kracht er ook niet voor. Alsof zijn lichaam niet meer kon bewegen.

Amber kwam uit de bossen en had met haar blik Dark gevolgd.
ze was bezorgd en wou graag weten wat er was.
ze was achter hem aan gevlogen.
rustig landde ze voor het grote landhuis.
ze keek omhoog "woow" zei ze droogjes.
ze duwde tegen de deur ze waren nogal zwaar.
uiteindelijk kreeg ze hem open en zag ze Dark liggen.
ze bleef even staan en keek bezorgd naar hem......

Dark zijn ogen waren onder tussen al dicht en hij had lichtjes de deuren horen open en dicht gaan. ''wie is daar?'' mompelde hij zacht. Het liefst wou hij op staan en diegene voor z'n bek slaan maar dat kon niet nu hij zijn lichaam ineens niet kon bewegen. En bovendien wist hij niet eens dat het Amber was. Hij lag nog steeds roerloos op de bank terwijl elektrischiteits straaltjes op een storende manier over hem heen liepen.

Amber zag toen dat ie electriciteit over zich heen had.
ze keek even raar naar hem der was iets goeds mis.
"eum.... ik ben je ergste nachtmerrie" zei ze droogjes.
ze liep naar hem toe en bleef op een afstandje staan.
"sorry als ik je stoor maar is dat normaal die electriciteit???".
ze keek hem vragend aan en zag wel dat ie zijn ogen dicht had......

''grappig hoor..'' antwoorde Dark licht geirriteerd, hij had al gehoord dat het Amber was en deed een oog half open. Want ook dat lukte nog maar net. ''nee, het is niet normaal.. en ik weet ook niet hoe het komt maar raak me maar niet aan want ik kan niet voelen hoe sterk de elektrischiteit om me heen is nu'' zei hij schor en sloot zijn oog toen weer. Hij voelde een korte harde schok door zijn lichaam gaan en kreunde zachtjes maar probeerde niet te laten zien dat het behoorlijk pijn deed.

Amber keek naar hem en hoorde zijn reactie.
"sorry" ze speelde wat met der haar.
daarna keek ze hem aan en luisterde.
"ooo oke.... jammer" ze keek even het huis rond.
"mooi huis" zei ze toen mompelend.
ze keek weer naar Dark en was toch wel bezorgd.
"kan ik niet iets voor je doen????" ze keek hem vragend aan...........

Dark snoof even en hoorde haar woorden. ''dankje, dit was het huis van mijn ouders'' mompelde hij en voelde nog een schok door zijn lichaam gaan. ''ik weet het niet.. Als ik nou wist wat er met me aan de hand was, volgensmij is er gewoon iets mis met de elektrischiteit ofzo..'' mompelde hij en een harde schok volgde weer. Maar dit keer zag je zijn lichaam ook een lichtte schok maken.

Amber luisterde naar hem en hoorde wat ie zei.
ze glimlachte even en haar ogen gingen weer de kamer rond.
daarna luisterde ze goed wat ie zei.
"der is niet zomaar wat mis met jou dit ziet er in iedergeval niet normaal uit".
Amber begon te denken maar kon niks verzinnen.
ze zag toen de schok die die kreeg "Dark!" zei ze geschrokken.
ze begon weer te denken en zuchte diep........

Dark hoorde haar roepen en snoof even. ''het is niets..'' mompelde hij maar kort daarna kreeg hij alweer een wat stevigere schok waarna hij ook kort kreunde. Hij kreeg zo'n vermoeden dat er een storing zat in zijn elektrischiteits kracht. Maar hij vroeg zich dan ook vooral af hoe dat gekomen zou kunnen zijn.

Amber kijkt naar Dark en hoord wat ie zegt.
"het is wel wat!" ze kijkt hem bezorgd aan.
ze veranderde opeens in der duivelvorm.
maar in plaats van dat ze zwarte vleugels had heeft ze nu witte.
zelf merkte ze het niet eens.
ze keek weer naar Dark en haar blik ging naar de electriciteit.
ze zuchtte diep en kijkt Dark aan.
"misschien ben je oververhit geraakt het klinkt misschien stom maar het kan".
"na al die dingen die de afgelopen tijd zijn gebeurd....".
ze haalt haar schouders op en kijkt naar Dark.....