Terug thuis

Het was nacht in de straat van het huis van Mikaru en Akako en was het helemaal verlaten. Er kwam langzaam een rode gloed op een bepaalde plek. Er kwam een hoop rook tevoorschijn als een soort ontploffing. Uit de rook kwamen enorme geraamtes in de vorm van vleugels tevoorschijn. Rode ogen priemde door de rook en keken over de straat. Langzaam liep een persoon in een soort gewaad uit de rook en de vleugels verdwenen in zijn rug. Hij liep naar de deur en keek naar de bel. Langzaam stak het een hand uit die erg oud leek en er verscheen een grijns op het gezicht van het vreemde figuur. De bel klonk door het huis en vanonder de kap die over het gezicht zat fonkelde een stel ogen. En nu nog maar hopen dat Ayumi open doet.... dacht Akako. [i]Hey...Als je gaat doen wat ik denk dat je gaat doen dan zal ze zich kapot schrikken...!!! zei Mikaru van binnen.

Ayumi lag rustig op het bed neer, en ze dacht even na. Dan liep ze rustig naar de douche, en ze kleedde zich rustig uit. Ze liet het water lopen, en ze stapte er dan ook gewoon in. Ze begon zich heerlijk te douchen, en ze glimlacht heel even. Heel de week had ze de kaart met €1000 niet aangeraakt, en toch wilde ze het niet snel opdoen. Ze kwam na een tijdje de douche weer uit, en plots hoorde ze de bel. Ze wikkelde de handdoek om haar lichaam, en ze liep dan naar beneden. Ze deed voorzichtig de deur open, en ze zag plots iemand staan. Ze keek de persoon raar aan, en ze had niet meteen door dat het Akako was. "Uhm wie bent u?" Vroeg ze dan ook zachtjes aan de persoon, en ze keek deze aan terwijl ze haar handdoek vast hield.

Akako grijnsde breed. Ze had het dus nog niet door. De live-show had ze dus ook niet gekeken want anders had ze het wel herkend. Hij greep naar haar middel en trok haar naar hem toe. Hij omhelzde haar en gaf haar een zoen op de mond. De vleugels klapte zich uit en vormde een soort hek om haar heen. Hij liet haar los en glimlachte terwijl hij op reactie wachtte.

Ayumi keek hem even aan, en plots werd ze bij haar middel naar hem toe getrokken. Dit met als resultaat dat de handdoek naar beneden viel, en ze voelde dan zijn lippen op de hare. Ze werd heel even rood, en ze keek dan naar de vleugels die rondom haar waren. Ze was eerlijk gezegd een beetje geschrokken, en ze dacht dan heel even na. "Akako ben jij dat?" Vroeg Ayumi dan nieuwsgierig aan hem, aangezien ze het nog niet echt doorhad. Ze nam vlug de handdoek op, en wikkelde die weer om haar lichaam heen.

Akako hoorde haar vraag. Hij grinnikte. De vleugels spreidde zich en verdwenen weer in de rug van Akako. Nu pakte hij met zijn hand het stuk stof die voor de helft over zijn gezicht zat en haalde het weg. Zijn rode haren die iets langer waren dan toen hij vertrok kwamen tevoorschijn en zijn rode ogen keken Ayumi glinsterend aan. "Inderdaad..Ik ben het" zei hij zacht. Hij trok het gewaad uit. Hij stond nu in zijn allerdaagse kleding. Hij vouwde het gewaad op en hield het vast. Hij trok de handschoenen uit en was nu weer helemaal de oude. Op het feit dat hij een duivel was na. Vraag eens hoe het met Fable is.... vroeg Mikaru. "Verder alles goed met jou en Fable?" vroeg Akako en keek haar verliefd aan.

Ayumi keek hem aan, en ze volgde zijn bewegingen met haar blik. Ze hoorde dan zijn woorden, en ze wilde hem om de hals vliegen. Hoewel ze dat niet deed, aangezien haar handdoek anders weer zou vallen. Ze hield haar handdoek stevig vast, en ze deed een stap opzij zodat hij binnen kon komen. "Het gaat goed met ons, alleen was ik vorige keer gevangen in een kooi, en ik was daarbij ook nog eens inslaap gevallen doordat het vlees dat aya at een slaapmiddel in had." Zei Ayumi dan tegen hem, en ze keek heel even naar het huis waar ze leefde.

Akako liep naar binnen en glimlachtte. "Oh, echt waar? En je bent vrij gekomen zonder enige littekens? Dan ben ik blij dat je het gered hebt." zei hij vrolijk. Hij liep binnen en zag dat het nog steeds netjes was. Zijn ogen stonden wijd open. Er was hier niet eens een vuiltje op de vloer te bekenen. Hij keek om en glimlachte.

Ayumi sloot de deur nadat hij was binnengekomen, en ze keek hem dan rustig aan. Ze hoorde zijn woorden, en ze knikt heel even kort. "Nee, mijn broer Dark heeft me gered, alleen hij had wel een wonde." Zei Ayumi dan zacht tegen hem, en ze merkte dan zijn blik op. Ze grinnikte heel even kort, en ze liep dan naar hem toe. "Ik heb je gemist." Zei Ayumi dan zachtjes tegen hem, en ze gaf hem dan een kusje op de lippen.

Akako glimlachtte. "Ik heb jou ook gemist." zei hij zachtjes tegen haar. Hij gaf haar na ze hem een kusje had gegeven een zoen op haar mond. Hij zorgde er met zijn chakra voor dat de handdoek niet op de grond viel zodat ze hem vast kon houden als ze dat wilde. Ondertussen splitste Mikaru zich los van Akako via de rug. Hij rolde met zijn ogen en liep rustig de trap op zodat hij bij zijn kamer aankwam. Hij liep naar het bed en zag dat Fable nog lag te slapen. Hij gaf haar een kusje op haar mond. "He, slaapkop, ik ben weer thuis." zei Mikaru zachtjes.

Ayumi glimlacht naar hem, en ze keek dan naar haar handdoek die niet op de grond viel. Ze omhelsde hem rustig, en ze gaf hem een iets langere zoen op de mond. Ze sloot haar ogen, en ze ging nog dichter bij hem staan. Ze hield heel veel van hem, en toch wist ze waar ze voor ging.

Akako glimlachtte en zoende mee. Ook hij sloot zijn ogen. Hij haalde uit zijn tas een DVD. "Hier heb je heel de show als je wilt zien." zei hij na dat hij was gestopt. Hij glimlachtte en legde hem op de tafel. "En volgens mij kwam ik ongelegen." zei hij terwijl hij naar de handdoek wees. Hij knipoogde naar haar. Hij hield erg veel van haar en zou dat ook laten merken.

Ayumi deed haar ogen open nadat hij gestopt was, en ze luisterde naar zijn woorden. "Ok ik zal hem straks ofzo wel eens bekijken." Zei ze dan met een glimlach, en ze hoorde dan zijn andere woorden. "Agh ik wou me net aankleden." Zei Ayumi dan tegen hem, en ze keek heel even naar de handdoek. Dan trok ze Akako gewoon mee naar de woonkamer, en ze liet zich vallen op de bank. Niet alleen zij viel op de bank, maar ook Akako viel op haar. Ze grinnikte heel even kort, en ze gaf hem een zoen op de lippen.

Akako glimlachte om haar woorden. Toen hij mee werd getrokken naar de woonkamer wist hij dat ze zich nog niet direct ging aankleden. Toen ze op de bank viel en hij boven op haar glimlachte hij en voelde toen de zoen. Hij legde zijn armen om haar nek en zeonde terug. Dit was een goed ontvangst vond hij.

Ayumi kijkt hem aan in de ogen, en ze glimlacht dan ook naar hem. "Ik hou van je lieverd." Zei ze dan zachtjes in zijn oor, en ze trok hem nog dichter op haar. Ze wilde hem niet meer kwijt, en ze sloeg haar armen om hem heen. Ze sloot dan haar ogen, en ze wilde even genieten van dit moment.

Akako keek op van de woorden die ze vertelde in zijn oor. Hij glimlachtte en bracht zijn mond bij haar oor. "En ik hou van jou" zei Akako. Hij voelde dat ze hem dichter bij hem trok en hij glimlachte nog breder. Hij hield van haar en wilde haar net zo min kwijt als zij hem.

Ayumi kijkt hem aan in de ogen, en ze glimlacht dan ook naar hem. Ze wilde zo wel blijven liggen, en ze gaf hem dan weer een kus op de lippen. Ze sloot daarna haar ogen, en ze bleef hem gewoon lekker zoenen.

Akako genoot ook en bleef ook zo liggen. Hij zoende terug en sloot zijn ogen.

Mikaru was inmiddels op bed naast Fable gaan liggen die nog steeds lag te slapen. Hij glimlachtte en gaf haar nog een kusje op haar mond. "Hey slaapkopje...ik ben weer thuis." Hij legde zijn hand op haar buik. Gelukkig ze ademde nog.

Ayumi sloeg haar benen om de zijne, en ze grinnikte dan ook heel even tijdens het zoenen. Ze hield haar ogen gesloten, en ze streelde zijn rug dan ook voor een tijdje.

Fable lag nog even te slapen waarna ze langzaam aan wat wakker werd. Ze keek slaperig op. ''huh?'' zei ze even wazig en knipperde toen met haar ogen. Ze keek in het rond en zag toen Mikaru naast zich. '' Mikaru!!'' riep ze blij en ze vloog hem om de hals. Ze gaf hem een kus op de mond en legde haar hoofd vervolgens even op zijn borst.

Mikaru zag hoe ze wakker werd en glimlachte. Hij voelde haar kusje en daarna haar hoofd op zijn borst. Hij streelde zachtjes haar haar. "Ik heb je gemist." zei hij zacht. Akako merkte dat Ayumi zijn rug streelde en kreeg een rilling over zijn rug. "Ik heb de hele tijd aan je gedacht." fluisterde hij in haar oor.

Ayumi kijkt hem aan in de ogen, en ze streelde hem nog steeds. "Ik kon soms niet slapen toen je weg was, nouja eigenlijk slapen ik of Aya niet echt veel. We slapen maar één uurtje, en dan worden we weer wakker." Zei Ayumi dan tegen hem, en ze merkte dan dat de handdoek omhoog was gekomen. Ze grinnikte heel even kort, en ze gaf hem dan weer een kusje.

Fable hield haar hoofd op zijn borst en ze legde een hand op de plek van waar zijn hart zat. Zachtjes voelde ze het gebons van zijn hart en ze hoorde toen zijn woorden. Ze sloot haar ogen even en glimlachtte. ''ik heb jou ook heel erg gemist'' zei ze zacht maar wel hoorbaar voor hem.

Mikaru glimlachte. "Is die duizend euro nog van pas gekomen?" vroeg hij en legde zijn hand op haar rug. Ze hadden het huis wel netjes gehouden vond hij, maar hij had niet anders verwacht.
Akako glimlachte en keek Ayumi aan. "Ik heb trouwens met een fan gezoend" zei hij plagend met gekruisde vingers achter zijn rug. Hij wilde haar reactie wel eens zien.

Ayumi keek hem aan, en ze hoorde dan zijn woorden. "WAAAAAAAAAT!!!!!!!!!!" Riep ze dan iets te luid, en ze keek hem boos aan. Ze had niet door dat hij zijn vingers gekruist had achtere zijn rug, en ze duwde hem dan van haar af.

Fable tilde haar hoofd op en keek hem glimlachend aan. Ze luisterde naar zijn woorden en knikte even. ''ja bestwel al heb ik er niet al te veel aan gezeten eigenlijk'' zei ze en grinnikte even. Ze keek toen even omzich heen en gaf Mikaru opeens een lange zoen op de mond. Ze sloot haar ogen even en liet haar ene hand nog op de plek van zijn hart rusten.