lucians plek

"ik hoor je gedachten en ik ben geen vampier"hij loopt naar haar toe en zegt "als ik een vamp was had ik een onderkaak

Lara keek om en zuchtte opgelucht. Ze zag een par vampiers kijken en zuchtte

"heb je besloten ik begin mijn gedult te verliezen weet je waarom omdat ik iemand bescherm te gen vamps die me haat"

Lara keek hem aan. "Ik haat je niet!" riep ze naar hem

"waarom is het dan zo moeilijk?"

Lara keek hem aan. "Ik hou ook van Daisuke" zei ze stil

"je moet kiezen sorry maar ik heb het karakter van een lycan"hij bukt "kruip op mijn rug gaan we ff vliegen"

Lara schudde aar hoofd. "Nee dankje"

"waro niet ik word gek van die vamps in ijn huis"hij begint te zweven en gaat op het dak zitten en dan zakt hij erdoor

Lara bleef staan. "Ik heb geen zin" zei ze stil en iets koppig

"blijf je buiten in de regen?"vroeg hij uitdagend

Lara keek hem aan. "Ik ben toch binnen"

"nu niet meer" vlak voor lara storte het dak in "kom je naar binnen?"vroeg weer hij uitdagend

Lara schrok en de regen kwam op haar. Ze begon erg nat te worrden
"nee" zei ze koppig

"lara wil je het aan"

Lara keek hem aan en zweeg even. "Ik weet het niet ok! Zwijg er toch over" riep ze.

Daisuke stond achter een boom en keek toe naar het huisje waar Lucian en Lara stonden. Hij hoorde de woorden die ze tegen elkaar zeiden en zijn ogen werden groot. Toen kneep hij zijn ogen dicht en balde zijn vuisten. Hij keek toen naar zijn riem waar een soort tasje in zat en haalde het zilvere mes tevoorschijn. ''Die lycan gaat spijt krijgen'' zei hij kwaad en stopte het mes weg waarna hij tevoorschijn stapte. Door zijn haren viel er een schaduw over zijn ogen. ''ik dacht dat je van me hield Lara..'' zei Daisuke en keek toen op. ZIjn ogen waren pikzwart zelfs het deel wat wit hoorde te zijn was zwart. Hij keek strak naar Lucian en Lara.

Lara keek om en zag Daisuke. "Ik hou ook van je" sprak ze tegen hem. Ze zuchtte. "De keuze is moeilijk" zei ze stil. Ze zuchtte weer en bloedde nog in haar nek van de beet. Ze gromde even. Ze keek Daisuke aan. "Jij kan me nog terug mens maken" zei ze zacht

"daisuke!!!! jij gaat dood, ik haat je al vanaf ik je voze kop zag!" hij liep naar daisuke en beet zijn strot over hij sloet een gat in zijn hoofd en spande zijn vleugels pakte lara en vloog weg "ik ga je verkrachten!!"

Lara schrok. "Wat!!" riep ze uit. "Laat me nu los!" gilde ze

lucian lande en bond lara vast hij trok lara's kleren uit en begon haar te neuken"dit is je lot!!!"

Lara schrok en gilde hard. "Stop!!" gilde ze. Ze trok aan het touw. "Hou op!"

Plots kwam er een dame tevoorschijn, aangezien ze had aangevoeld dat Lara gevangen was. Ze was nu een mens, en ze liep het huis dan binnen. "Hé dom beest laat haar met rust." Zei Ayumi dan droogjes tegen Lucian, en ze stond daar in een rustige houding. Ze wacht dan ook af wat hij gaat doen, en ze had geluk dat Aya de geur van haar voor een tijdje had laten verdwijnen.

Dark verscheen ineens achter Ayumi en keek naar de Lycan. Hij haalde ineens een zilvere mes tevoorschijn en hield het even achter zijn rug. ''je kan me bijten wat je wil vriend maar ik ben een duivel en kan dus niet dood'' zei Dark droogjes tegen Lucian en vloog toen ineens op Lucian af en stak het mes in Lucian zijn rug. ''Ik hoop dat je weet dat Lycan's dood kunnen gaan van Zilver'' zei Dark toen droogjes en stak het mes goed in de rug van Lucian en haalde het er toen uit en ging weer achter Ayumi staan en stopte het mes weg nadat hij het rustig schoon had gemaakt.

Lara keek op en zag de twee. Ze slikte en was blij. Ze trok nog aan het touw en was blij dat Lucian van haar afviel. Ze trilde iets