Just walking..

Daisuke liep door het park heen. Hij staarde dromerig naar de lucht en hoorde vogels in de bomen fluiten. Hij hoorde de schelpjes onder zijn schoenen kraken van het schelpen pad. Een rustig briesje waaide door zijn haren en hij sloot zijn ogen even. Ineens botste hij tegen iemand op en keek verbaasd op. Hij zag dat het een meisje was en zijn hoofd werdt rood. Het meisje liep snel verder. ''sorry'' zei Daisuke en liep toen ook verder. Hij liep naar een boom toe en ging rustig in de schaduw er van staan. Hij bleef rustig tegen de boom aan staan en sloot zijn ogen weer even.

Lara schrok en keek achterom. Ze zweeg en stopte. Ze draaide haar om en liep maar terug naar de jongen. "Niet erg" zei ze snel. Ze zuchtte even en keek de jongen stil aan. Ze hoopte dat hij niet zoals Joel was. Ze zweeg en wachtte stil af. Wachtend op wat hij zou doen of zou zeggen

Daisuke keek verbaasd op toen hij een meisjes stem hoorde. Hij zag dat het het meisje was waar hij tegen op was gebotst. Hij keek haar aan en glimlachtte lichtjes. ''oke..'' zei hij en zuchtte even diep. Het was af en toe moeilijk om tegen vreemde te praten, half door Dark maar ook half, wat vaak bij meisjes gebeurd, dat hij rood werd.. Hij keek even weg en keek het meisje toen weer aan.

Lara zweeg weer even en keek hem aan. "Ik ben rtrouwens Lara" stelde ze haar maar voor. Ze keek even afwachtend naar de jongen en keek even rond. Ze zuchtte stil en keek de jongen weer stil aan

Daisuke keek weer even naar haar toen hij hoorde praten en hij hoorde haar woorden toen. ''ik ben Daisuke'' antwoorde hij op haar en glimlachtte lichtjes. Hij ging even recht staan en ging toen maar weer tegen de boom aan staan. Hij keek naar zijn rechter handpalm en zag de lichtstralen van de zon die door de bladeren schenen erop.

Lara luisterde even n knikte maar. Ze keek even rond en zuchtte. Ze keek weer naar hem. Ze zweeg nog steeds en wist niet echt wat doen of zeggen. Het was heel erg lang stil tussen hun twee

Daisuke keek naar haar en zuchtte één keer diep. Hij wist niet goed wat hij nu moest gaan zeggen. Ineens voelde hij een enorme druk op zijn borst en een schok door zijn lichaam. Hij kneep zijn ogen dicht en draaide zich om waardoor hij nu met zijn rug naar Lara toe stond. Hij zette een hand tegen de boom aan en de andere legde hij tegen zijn borst aan.

Lara keek op en zag dat er wat was. Ze liep naar hem toe en legde voorzichtig haar hand op zijn schouder. "Is er iets?" vroeg ze stil aan hem. Ze keek hem afwachtend aan en zweeg weer voor een tijdje

Daisuke kreunde en voelde toen een hand op zijn schouder. Hij hoorde de woorden van Lara en hij voelde de druk van zijn borst weer wat weg gaan. Hij liet de hand die op zijn borst lag nu rustig ontspannen en ging recht staan. Hij keek Lara toen aan en draaide zich om. Zijn hoofd was ineens dicht bij de hare en hij deed snel een stap naar achteren. ''Nee er is niets..'' zei hij toen tegen haar.

Lara schrok heel even en knikte maar. "Oh oke" zei ze stil. Ze zette ook even een stap achteruit en zweeg. Ze wist niet goed meer wat ze moest doen nu. Ze keek even naar de grond en dan stil naar hem

Kom op Daisuke laat mij is tevoorschijn komen.. zei Dark. Kan niet, niet hier.. zei Daisuke terug in gedachtte en zuchtte even diep. Hij keek naar de grond en toen naar Lara. ''ben jij al eens in het verboden gebied geweest?'' vroeg Daisuke toen ineens aan haar en ging weer tegen de boom aan staan.

Lara keek op en knikte. "Bij het kerkhof, afscheid an ouders" zei ze stil. Ze keek hem rustig aan en schudde even til haar hoofd. Ze keek even rond en lette even nergens op. Ze voelde een wind door haar haren en sloot even haar ogen

''ow oke, wil je er nu even heen?'' vroeg hij aan haar en ging recht staan. Als ik daar ben kan ik in Dark veranderen, hier kan het niet, buitenstaanders mogen me niet zien veranderen.. Lara trouwens ook niet, maar daar verzin ik wel wat op.. Dacht hij en keek onder tussen even naar de grond terwijl hij op antwoord wachtte.

Lara keek hem aan en zweeg even. "Euhm oke dan" zei ze maar. Ze liep naar hem toe en wachtte rustig af. "Kerkhof of wat anders?" vroeg ze stil. Ze wist niet echt waarom hij erheen wilde maar misschien had hij een goede reden

''maakt me niet zoveel uit, kies jij maar een plek'' zei hij rustig tegen haar. Toen ze dichter naar hem toe liep kreeg hij lichtjes blosjes op zijn wangen en hij keek snel naar de grond. Hij wachtte toen maar af wat Lara ging zeggen want de druk op zijn borst begon weer te komen.

Lara keek hem aan. "Volg me maar" zei ze stil. Ze keek hem aan en liep weg. Ze keek soms achterom of hij wel volgde. Ze liep rustig naar een plek in het verboden gebied

Daisuke knikte en liep achter haar aan. Hij legde zijn hand op zijn borst en kneep zijn ogen even ongezien dicht waarna hij haastig achter Lara aan liep.