Let me allone..

Daisuke rende door de bosjes. Hij hoorde zijn eigen voetstappen over de grond denderen en hij huilde nog steeds zachtjes. Hij rende en rende en had niet door dat de grond ineens onder hem weg was. Hij keek verbaasd op en voelde toen hoe water hem omringde. Hij kwam hoestend boven en zwom naar de kant toe. Hij trok zich moeizaam op de kant en terwijl zijn benen nog half in het water lagen lag hij op zijn zij. Hij staarde maar wat voor zich uit. Hij was nog steeds drijfnat. Hij kon het maar niet begrijpen. Maar één ding stond zeker vast. Liefde was gewoon niks voor hem.

Ayumi liep wat rond opzoek naar haar broer, en ze hoorde hoe Aya in haar aan het huilen was. Ze zucht heel even diep, waarna ze dan nog steeds opzoek was naar hem. "Daisuke waar ben ik? Ik ben het je zus!" Riep Ayumi dan in het rond, en ze zag dan iemand in het water. Ze liep op de persoon af, en ze merkte dat het Daisuke was. Ze ging achter hem staan, en ze legde een hand op zijn schouder. "Daisuke? Aya dacht dat je nog van Lara hield, en ik wil niet dat ze domme dingen zou doen. Ze wilde daarnet al haar hart doorboren met het zilveren mes, maar dat heb ik kunnen voorkomen. Ze houd zielsveel van je, maar ze was gewoon bang dat je niet gelukkig zou worden met haar." Zei Ayumi zachtjes tegen hem, en ze zucht heel even diep.

Daisuke voelde ineens iets op zijn schouder en schoot overreind. Hij kroop naar achteren met betraande ogen keek hij ineens recht in die van Ayumi. Hij luisterde zwijgend en lichtjes snikkend naar haar woorden en trok toen zijn knieén op. Hij legde zijn armen erom heen en hij legde zijn hoofd op zijn knieén. Hij keek naar het water en slikte. Hij wachtte nog even voor dat hij ging praten anders zou hij nogal huilerig klinken. Toen hij eenmaal zijn stem weer goed terug vond begon hij te praten. ''dat wist ik niet.. maar ik kon dat ook moeilijk weten..'' zei hij zacht en keek haar nog steeds niet aan.

Ayumi merkte zijn reactie op, en ze was er zelf een beetje van geschrokken. Toch bleef ze hem kalm aankijken, en ze ging weer naar hem toe. Ze omhelsde hem gewoon, en ze hoorde Aya nog steeds huilen. "Aya kalmeer nu eens en stop met je tranen ik zal met hem praten!" Zei Ayumi streng tegen Aya, en ze keek dan vanuit Ayumi naar Daisuke. Ayumi keek dan naar haar broer, en ze hoorde zijn woorden. "Ookal is Alou op haar net zoals Lara op jou was, toch kiest Aya voor jou omdat ze zich beter voelt bij jou. Ze voelt zich zeg maar veiliger in jouw armen dan in die van een ander. En daarbij gaat haar hart naar jou toe, maar alleen wisten jullie beide niets af van elkaars gevoelens. Maar ik wil niet dat jullie twee hier zitten te huilen, en gewoon gelukkig zijn samen." Zei Ayumi dan zachtjes tegen hem, en ze bleef hem gewoon omhelsen.

Daisuke luisterde naar haar woorden en knikte langzaam. Hij legde zijn hoofd tegen Ayumi aan en sloot zijn ogen even. ''wil ze dan nog wel tevoorschijn komen?'' vroeg hij zacht. Hij tilde zijn hoofd op en veegde zijn tranen weg. Hij keek Ayumi aan en glimlachtte lichtjes. ''ik zou haar graag willen zien weer.. nu ik weet wat ze voor me voelt, en hopelijk weet ze dat ik hetzelfde voor haar voel'' zei hij tegen Ayumi in de hoop dat Aya het hoorde en dat zij ook weer tevoorschijn kwam.

Ayumi keek hem rustig aan, en ze ging met een hand door zijn haren. "Nu ze je gehoord heeft denk ik wel, maar zelfs als ze niet wilt dan doe ik het gewoon. Ze zit zowat te huilen in me omdat ze bang heeft jou te verliezen, en ook omdat ze dacht dat je boos was op haar." Zei Ayumi dan zachtjes tegen hem, en Aya hoorde dan de laatste woorden van Daisuke. Ze keek even naar Ayumi, waarna haar tranen verdwenen. Ze voelde weer hoop opkomen, en opeens veranderde Ayumi weer in Aya. Ze was weer in haar mensenvorm, en ze gaf een lange kus op Daisuke zijn lippen. "Ik...ik....ik hou van je." Zei Aya dan nog wat snikkend, en ze keek hem even aan in de ogen.

Daisuke keek naar haar en voelde haar hand door zijn haren. Hij luisterde naar haar woorden en glimlachtte even. ''ik hoop het'' zei hij rustig en hij zag hoe Ayumi ineens in Aya veranderde. Hij voelde Aya haar lippen kort daarna de zijne en toen ze weer van elkaar waren keek hij haar met glinsterende ogen aan. Hij hoorde haar woorden en zonder te antwoorden sloeg hij zijn armen om haar heen en drukte haar tegen zich aan. Hij drukte zijn lippen op de hare en tilde haar iets van de grond af. Hij draaide een rondje en sloot zijn ogen voor even.

Aya keek hem aan in de ogen, en ze bleef gewoon zo bij hem zitten. Ze had het gezegd, en ze voelde zich erg gelukkig. Haar ogen glinsterden ook, en ze wilde Daisuke niet meer kwijt. Het kon haar immers niet schelen dat Dark in hem zat, aangezien ze zo verliefd was op Daisuke. Eindelijk had ze iemand gevonden waar ze zich echt bij goed voelde, en dit deed haar denken aan Reno. Ze sloot haar ogen dan voor een lange tijd, en ze drukte weer haar lippen op de zijne. Hem verlaten zou ze echt nooit doen, want hij was veel te lief en schattig. Daarbij kon ze ook weer dichter bij haar broer zijn, en dat gevoel wilde ze echt nooit meer kwijt geraken.

Daisuke zoende haar terug en sloot ook voor even zijn ogen. Hij voelde zich er nu wel goed bij en het kon hem eigenlijk weinig schelen wat Dark er nou echt van vond. Hij liet Aya weer even los en ging op de grond zitten waarna hij ging liggen en zijn handen onder zijn hoofd legde. Hij keek even naar Aya en daarna naar de lucht. De maan scheinde fel en de sterren stonden aan de hemel. Dat was mooi om te zien.

Aya keek Daisuke aan nadat hij haar los liet, en ze ging dan met haar hoofd op zijn buik liggen. Ze keek kort naar de maan, maar dan sloot ze haar ogen gewoon voor een korte tijd. "Ik hou met heel mijn hart van je Daisuke, en het kan me al zeker niet schelen dat ik vele ouder ben dan jou." Zei Aya dan zachtjes tegen hem, maar ze hield haar ogen nog steeds gesloten.

Daisuke voelde wat op zijn buik en tilde zijn hoofd even op. Hij zag dat het Aya was en glimlachtte lichtjes. Hij legde zijn hoofd weer rustig neer en luisterde naar haar woorden. ''het maakt me niet uit hoe oud je ook maar mag zijn, je bent erg aardig en daar gaat het om. En bovendien heb je nu een mooi uiterlijk dus ik hoef niet te klagen'' zei hij dat laatste vooral wat plagerig.

Aya bleef met haar ogen gesloten op zijn buik liggen, en ze hoorde dan zijn woorden. "Jij bent ook een aardig ventje, maar jij bent vooral schattig en ook nog eens een mooie jongen." Zei Aya dan op het laatste met dezelfde plagerige toon als hem, en ze grinnikte dan ook heel even kort. Dan deed ze zijn shirt wat omhoog zodat zijn buik bloot was, en ze gaf hem daar dan wat kusjes op.

Daisuke luisterde naar haar woorden en grinnikte. Hij voelde toen hoe zijn shirt wat omhoog ging en hij voelde kusjes op zijn buik. Een kort rilling ging over zijn rug heen want het kietelde best wel en hij beet dan ook even op zijn kaken om het niet te laten merken.

Aya bleef hem kusjes geven op zijn buik, en ze keek hem dan heel even aan. Ze grinnikte heel even kort, waarna ze hem dan begon te kietelen in zijn zij. Ze vroeg zich eigenlijk af of hij er tegen kon, en dus bleef ze hem gewoon lekker kietelen.

Daisuke voelde ineens het gekietel en lachtte even. Hij sloeg zijn handen voor zijn mond en kneep zijn ogen even dicht. Hij ging toen recht zitten omdat hij er totaal niet tegen kon en greep haar handen vast. ''stoute Aya'' zei hij droog en grijnsde even.

Aya grinnikte om het feit dat hij er dus niet tegen kon, en ze keek hem dan diep in de ogen aan. "Nah nu heb ik ook eens iets om jou terug te pakken lieveling." Zei Aya dan plagerig tegen hem, en ze gaf hem dan een lange kus op zijn lippen. Ze zorgde ervoor dat hij weer met zijn rug de grond raakte, en ze ging dan ook op hem liggen. Ze zoende hem weer eens heel lang, en ze plaatste zijn handen boven zijn hoofd terwijl hij de hare nog vast had.

Hij keek naar haar en hoorde haar woorden. Hij grinnikte en merkte toen hoe hij weer naar achteren ging en hij voelde de lange kus en hoe ze weer op hem ging liggen. Hij zoende dit keer weer met haar mee toen ze hem weer zoende en hij merkte zijn handen die de hare nog steeds vast hielden boven zijn hoofd. Hij hield haar handen nog gewoon rustig vast en hij bleef haar door zoenen.

Aya zoende gewoon met hem mee, en ze sloot haar ogen dan ook. Ze hield echt heel veel van hem, en ze zou hem nooit achterlaten op de wereld. Haar leven had weer een doel gekregen, en dat doel ging ze dan ook behouden. Haar hart ging wat sneller slaan, en hield zijn handen nog boven zijn hoofd. Algauw deed ze haar mond een stukje open, en ze wacht dan rustig af op een reactie.

Daisuke zoende haar ook nog steeds en liet haar handen toen los. Hij sloeg zijn armen om haar heen en merkte hoe ze haar mond iets open deed. Hij snapte al wat ze daar mee bedoelde, teminste dat dacht hij en hij gaf haar een tongzoen.

Aya zoende met hem mee, en ze voelde niet veel later zijn tong. Ze voelde ook zijn armen om haar heen, en ze tongde nog steeds met hem mee. Haar hart ging voor de zoveelste keer sneller slaan, en ze drukte zich nog wat dichter tegen hem aan. Het kon haar niet echt meer schelen dat Dark in hem zat, en dat Ayumi in haar zat. Het enige waar ze nu aan dacht was Daisuke, en niemand anders.