lucians plek

lucian ging naar huis en pakte een gevangene (vampier) bij de keel toen zoog hij de vampier zijn bloed weg en snoof een lijntje coke "als ze me nu niet gerust laten weet k het niet meer"

Amber liep rustig langs de huizen.
ze was in der gewone vorm en geeuwde even.
ze keek naar de huizen en veegde een lok uit der gezicht.
"dus daar wonen mensen in" mompelde ze droog.
ze liep met korte passen verder....

"hey jij daar amber blijf staan dan snij ik je keel over"hij liep naaar haar toe en sloeg haar op de grond

Amber keek om en werd op de grond gegooid.
ze lag en zag dat het die lycan was.
haar handen veranderde in vlijmscherpe zwaarden.
ze kreeg haar duivelvorm en had dus een staart.
ook 2 zwarte vleugels en pikzwarte ogen.
ze sprong bliksem snel op en stak haar zwaard door zijn buik.
"blijf van me af!!!" ze rukte het zwaard er keihard uit.
ze vloog omhoog en keek hem kwaad aan......

lucian ging rustig naar binnen en de wond trok weg " ze moeten wel weten dat een lycan maar op 2 manieren gedood ka worden!"

Amber rolde met der ogen toen ie naar binnen ging.
haar handen werden weer normaal.
"zo dies tenminste weg aanvallen zonder reden".
"zielig hoor" mompelde ze droog.
ze gooide haar haar naar achter en landde.
ze had haar mensenvorm weer en liep rustig verder......

Lara was binnengebracht en zuchtte. "Waar ben ik?" vroeg ze stil

"je bent in mijn plek, je kan het niet echt een huis noemen zolang je rustig bij mij blijft zullen de vampiers je niks doen kijk maar" hij greep een vampier en zoog al zijn bloed weg

Lara schrok en keek ernaar. Ze slikte even en keek al snel weg

"luister dat moet jij ook doen binnenkort we hebben veel gemeen we moeten bloed drinken om te blijven leven we zijn lycans en ik hou van jouik lijk mischien eng maar niemend kan je doden behalve een andere lycan" hij liep aar lara en streelt over har gezicht "ik wil je lara neem me en ik zal je eeuwig beschermen en soms naar je luisteren"

Lara keek hem stil aan en zuchtte. wat kon ze hierop zeggen? Ze hield van Daisuke al van het begin dat ze hem kende...

"ik laat je maar even na denken maar blijf in mijn buurt, de vamps, kom je naar mij kamer daar komen geen vamps?" hij deed zij kamer deur open en wachte op lara

Lara schrok toen een vampier haar arm pakte en trok haar los, ze rende snel achter hem aan

"blijf van haar af of ik ruk je arm eraf!ga door lara anders overkomt je wat" hij liep naar zijn bed en ging zittenn hij klopte op het laken naast hem en zweeg

Lara liep de kamer in en ging stil naast hem zitten. Ze keek naar de grond en zweeg

"wil je iets drinken of gewoon voor de eerste keer bloed je zal eraan moeten wennen"hij greep een vampier en liet de nek aan lara zien "doe maar"

Lara schrok en draaide haar hoofd weg. "Ik wil het niet" gromde ze

"ok maar je bent binnen de dag dood als je zo doet"hij beet de vampier"voel je je onderkaak iet weggaan lycans hebben geen onderkaken?"

Lara schudde haar hoofd. "Nee omdat ik niet in een lycan verandert ben"

"je ent nog in ontwikkelingsfase"hij gooide de vamp weg en pakte wat limo"is dit dan beter?"

Lara knikte zacht en zuchtte even. Ze keek strak voor haar uit

"heb je al nagedacht lara?" hij loopt de kamer uit en slaagt zijn kop tegen de muur (in zichzelf zegt hij : "wat vraag ik nu"

Lara keek en liep de kamer ui. "Ik weet het gewoon niet" zei ze stil

"is ni erg je bent toch bij mij" hij loopt naar buiten en denkt aan de vampiers

Lara keek hem na en hoorde wat. Ze had geen idee dat het een vampier was