Kwaad.....

Dark dacht aan Aya en landde op een open plek in het bos. Hij stond in het midden van de openplek en vouwde zijn vleugels in die even later verdwenen en Wizu verscheen weer. Dark keek naar de grond en balde zijn vuisten. ''waarom wil ze afstand houden?'' mompelde hij kwaad en de spieren in zijn armen verstrakte. Je hoorde gesis van elektrischiteit en Dark sprong ineens op een boom af en uit woede sloeg hij er tegen, en de boom ging nog door midden ook. Dark zijn ogen werden ineens spierwit door de elektrishiteit en wat elektrishiteit ging de lucht in waardoor het langzaam aan hevig begon te onweren en een harde wind stak op. Dark doe rustig aan man.. zei Daisuke in hem die lichtjes wat angstig was.

Ayumi had alles gezien hoe Aya tegen Dark deed, en ze zucht dan ook heel even zachtjes. Rustig liep ze wat rond, en ze hoorde dan plots iets in de verte. Even keek ze om haar heen, en ze liep dan maar rustig in die richting van het geluid. Als ze eenmaal aankwam zag ze hoe kwaad dark was, en ze schrok even kort bij het merken van een schok net naast haar. Voorzichtig liep ze naar hem toe, en ze legde haar hand op zijn schouder. "Dark?" Vroeg Ayumi dan zachtjes aan hem, en ze kijkt hem rustig aan. Niet veel later keek ze om haar heen, en plots zag ze de geest van Reno de geliefde van Aya. Ook Aya zag hem staan, en ze wilde hem zo graag weer terug bij haar. Ayumi hield haar hand op Dark zijn schouder, en ze voelde plots een schok in haar rug. Ze slikte heel even zachtjes, en ze kneep dan ook haar ogen dicht van de pijn.

Dark stond er nog steeds voor die omgevallen boom met gebalde vuisten. En ineens hoorde hij een stem. Hij draaide zich om en zag Ayumi staan, en Aya zag hij in Ayumi. ''jij..'' zei hij grommend en duwde haar bij zich weg. Hij draaide zich om terwijl de elektrischiteit rond hem zweefde. Hij kon het niet meer onder controle houden en zijn woede was hem nu de baas. ''waarom kom je me nog opzoeken als je me niet meer wilt zien?'' vroeg hij kwaad en je zag de spieren in zijn armen verstrakken. Dark hou daar mee op, je doet ze nog pijn als je niet oppast! riep Daisuke kwaad maar Dark luisterde niet. Hij was te kwaad om ook maar te even te luisteren naar Daisuke.

Ayumi voelde hoe hij haar wegduwde, en ze wist even niet wat doen. Aya keek vanuit Ayumi naar dark, en ze draaide haar kop dan om. "Dark doe normaal alstublieft, Aya bedoelde niet dat ze je niet meer wilde zien. Haar echte ouders zijn gekomen, en ze hebben zelf gezegd dat ze naar jou moest gaan!!!!" Zei Ayumi dan tegen hem, en ze zucht heel even diep. Aya had al het gevoel dat hij kwaad was, en ze keek dan hoe Ayumi reageerde op Dark zijn woorden. Ayumi wees voorzichtig straks doet hij je nog pijn. Zei Aya dan tegne haar, en ayumi zucht dan weer heel even. "Al deed hij me dood het kan me niet schelen." zei Ayumi dan kwaad waarna ze dan nog een stap naar achteren deed, en om eerlijk te zijn schrok Aya wel van haar woorden.

Dark beet op zijn kiezen en hoorde haar woorden maar half eigenlijk. De woede begon hem te irriteren en rond zijn handen verschenen elektrischiteits ballen. Daisuke merkte het en probeerde tevoorschijn te komen. Hij wist dat Dark ze ging afvuren als ze er eenmaal waren dan kon je ze niet meer laten verdwijnen. Daisuke hoorde toen wat Ayumi zei en zijn ogen werden daar even groot van. Laat ze met rust Dark! riep hij kwaad. De elektrischiteits ballen waren vol geladen en ineens schoten ze op Ayumi af. Nee!! riep Daisuke kwaad en Dark veranderde ineens in Daisuke. Daisuke verscheen plots voor Ayumi en de Elektrischiteits ballen raakte hem. Daisuke bald zijn vuisten en zijn gezicht stond naar de grond gericht. De elektrishiteit liep over zijn lichaam heen en overal voelde hij flinke schokken. ''dit deed ik voor jullie.. ik kon Dark jullie niet laten aanvallen..'' zei hij zacht en zakte door zijn knieén.

Ayumi keek naar hem, en ze zag dan die ballen. Ze slikte heel even, waarna deze naar hen kwamen. Plots uit het niets zag ze Daisuke voor haar neus verschijnen, en hij ving de schokken op. Ayumi struikelde even over haar voeten, en ze viel de grond op. "Het geeft niet Daisuke, maar ik had niet verwacht dat hij zoiets zou doen. Ik kwam hier omdat Aya er spijt van had wat ze hem gezegd had, maar blijkbaar heeft het niet geholpen." Zei ze dan met een zucht, en ze keek dan naar de grond. Ze wist echt niet hoe ze het nu kon goedmaken in Aya haar plaats, en ze had nu ook wel wat bang gekregen van Dark. "Aya zei me thuis al dat dit zou gebeuren, maar dat het zo erg was had zij ook niet verwacht. Ze dacht dat hij met mij wilde praten, maar nu weet ik niet of ik Dark nog zal kunnen aanspreken." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze bleef gewoon zo zitten.

Daisuke voelde de schokken nog over zijn lichaam gaan en draaide zijn hoofd opzij waardoor hij even naar achteren naar Ayumi kon kijken. ''ik had dit ook niet verwacht.. naja niet zó erg..'' zei hij moeizaam en keek toen naar de grond. ''ik vraag me af of Dark nog wel met iemand wil praten.. of hij uberhaubt nog wel tevoorschijn wil komen'' zei hij met een zucht en keek even naar zijn lichaam toen de elektrischiteit wat minder werdt.

Ayumi kijkt hem aan, en ze ging dan dicher naar hem toe. "Ze bedoelde het niet zo, ze wilde niet eens ruzie met hem. Nouja ze wilde al zeker geen afstand van hem, wat ik heb het vermoeden dat hij dat dacht." Zei Ayumi dan zachtjes tegen hem, en ze voelde hoe Aya in haar triestig werd. "We moeten toch iets doen om die twee terug bij elkaar te laten komen?" vroeg ze dan aan Daisuke, en ze legde haar armen even om hem heen. "Ik ben wel blij dat ik jou nog eens terug zie daisuke." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze keek heel even in het rond.

Daisuke luisterde naar haar woorden en voelde een arm omzich heen. Hij keek om naar haar en glimlachtte eventjes. ''ja ik ben ook blij om jou weet te zien en je hebt wel gelijk, Dark dacht dat inderdaad, ik voelde zijn woede behoorlijk'' zei hij met een zucht. ''ik zou niet weten hoe we ze weer bij elkaar kunnen brengen..'' zei hij daarna zacht en richtte zijn blik weer naar de grond.

Ayumi kijkt even om haar heen, en ze vertrouwde iets niet echt in het bos. "Volgens mij kan ik hier niet te lang blijven, want ik heb zo het gevoel dat er vallen gezet zijn om mij nouja Aya te vangen." Zei Ayumi dan zachtjes, en ze zucht dan ook heel even. "Wat als we hen nu laten verschijnen, maar er wel voor zorgen dat er niets al te erg zou gebeuren met beide?" Vroeg ze dan rustig aan hem, want ze wilde dat Aya weer gelukkig was. Aangezien Aya al een lange tijd niet gaan jagen is op mensen, en ze niet wilde dat ze zichzelf zou uithongeren door alles.

Daisuke keek haar even scherp aan. ''ik vraag me af of dat zo'n goed idee is, ik kan Dark namelijk niet altijd in de hand houden'' zei Daisuke en stond toen langzaam aan op. Hij schokte nog een beetje door de elektrischiteit maar verder was alles wel weer oke. ''Als we het doen hoop ik dat er niks ergs gebeurd'' zei hij zacht tegen haar terwijl zijn rode haar stilletjes mee deinde met de zachtte wind die er was.

Ayumi kijkt hem rustig aan, en ze had soms Aya ook niet onder controle. "We kunnen het alleen weten als we het eens proberen. Trouwens die 2 hebben vroeger nog nooit ruzie met elkaar gehad, en ik vind het wel zonde dat ze nu ruzie hebben." Zei Ayumi dan tegen hem, en ze keek hem dan aan. Aya hoorde wat Ayumi allemaal zei, en om eerlijk te zijn wilde ze dat niet. Ze had nu zeker angst gekregen van Dark, en ze rilde dan ook in haar. "Aya wees niet zo'n angsthaas." Mompelde ze tegen haar, maar wel onhoorbaar voor Dark en Daisuke. Ik wil het niet Ayumi!! Zei aya terug tegen haar, en ze hoorde dan ayumi zuchten.

''we moeten het dus maar proberen..'' zei Daisuke tegen haar en hij keek even omzich heen. Hij zuchtte diep en sloot zijn ogen toen. ''Kom dark..'' mompelde hij. Wizu stond naast Daisuke en keek steeds van Ayumi terug naar Daisuke. Mooi niet, vergeet het maar.. ik ben het echt zat.. zei Dark terug zonder enige emotie. ''kom op nou.. Anders verander ik gewoon hoor'' zei Daisuke terug tegen hem. Je doet maar.. zei Dark kortaf terug.

Ayumi veranderde in Aya, en ze keek dan even om haar heen. Ze wilde eigenlijk niet tevoorschijn komen, maargoed het was nu toch al te laat. Ze keek naar de grond, en niet naar Daisuke uit wat angst. De angst kon je in haar ogen lezen, maar er was ook verdriet in haar ogen te zien. Ze had enorm veel spijt, maar toch durfde ze gewoon niet opkijken.

Daisuke keek weer naar Ayumi en zag dat Aya tevoorschijn was gekomen. Daisuke sloot zijn ogen en veranderde kort daarna in Dark. Dark keek in even verbaasd in het rond toen hij het gras onder zich en snoof even. Hij keek kort naar Aya en keek daarna weg waarna hij gewoon zweeg. Doe nou niet zo koppig! zeg gewoon wat tegen d'r zei Daisuke tegen hem.

Aya keek nog steeds naar de grond, en ze rook dan Dark die tevoorschijn was gekomen. Ze deed een stapje naar achteren, en ze rilde heel even kort. Tranen stonden weer in haar ogen, en ze liet haar oren dan ook hangen. Aya ga naar hem toe, en spring desnoods op hem. Zei Ayumi dan tegen haar, en Aya schudde dan ook met haar hoofd. Ze durfde dat al zeker niet te doen, en ze ging dan neerliggen uit onderdanigheid. Aya keek dan naar haar broer, en ze bleef gewoon zo een tijdje liggen. Daarna stond ze weer op, en ze twijfelde voor een tijdje. Niet veel later deed ze wat Ayumi zei, en ze sprong op haar broer waardoor ze allebei op de grond vielen. Even piepte ze angstig, en ze keek Dark in de ogen aan.

Dark keek kort naar Aya en sloot zijn ogen even waarna hij zijn armen over elkaar sloeg en naar de lucht keek. Hij zuchtte diep en voelde ineens iets tegen zich aan waardoor hij omviel. Hij keek op en zag dat het Aya was. Hij voelde het gras onder zijn armen en keek Aya diep in de ogen aan. Zijn ogen stonden een beetje groot en hij zag voor kort een terug blik voor zich. Hoe Aya en hij speelde in de tuin. Dat ging precies zo alleen dan waren ze wat vrolijker. Het beeld verdween weer voor zijn ogen en hij keek Aya aan waarna er een lichtte glimlach op zijn gezicht was te zien.

Aya keek hem aan, en ze had de angst nog in haar ogen. Ze rilde weer heel even, en daarna keek ze met hangende oren daar de lucht. Ze lag nog op hem, en ze merkte dan zijn glimlach op. Ze legde haar kop tegen zijn schouder, en met haar natte snuit tegen zijn hals. Alweer piepte ze een beetje, en ze bleef zo op hem liggen. Niet veel later begon haar maag luid te grommen, en ze negeerde dat gewoon. Ze had spijt van hoe ze deed tegen hem, en ze wist niet wat ze hem kon zeggen.

Dark keek naar haar, langzaam aan begon hij wat af te koelen maar hij wist nog niet echt wat hij moest denken. Hij voelde toen haar natte snuit tegen zijn hals en grinnikte even. Hij legde een hand op haar kop en kriebelde haar een beetje op haar kop. Hij haalde even diep adem en keek naar de lucht. ''sorry dat ik zo kwaad was..'' zei hij zacht tegen haar.

Aya bleef zo op hem liggen, en ze negeerde nog steeds haar maag. Ze wilde niet eten, en ze voelde dan zijn hand op haar kop. Ze sloot haar ogen weer, en ze genoot ervan als hij wat kriebelde. Dan hoorde ze zijn woorden, en ze gaf hem een paar likjes in de hals. "Het spijt me dat ik je heb laten denken dat ik afstand van je wou, maar dat wilde ik helemaal niet. Ik heb het gewoon moeilijk als ik keuzes moet maken." Zei Aya zachtjes tegen hem, en ze gaf hem weer enkele likjes in de hals. Ze wilde zo de hele tijd neerliggen, en ze had het liever anders gehoopt bij het moeras.

''het was eigenlijk niet terecht dat ik boos was, zowiezo ook niet op Alou. Want ik ben ook eh.. verliefd op Amber en jij moet haar ook niet. Dus het was oneerlijk van mij dat ik kwaad was omdat Alou op jou viel en jij ook op hem, dan had jij eigenlijk eerder kwaad mogen zijn op mij'' zei hij met een zucht en hij hield zijn hand even stil.

Aya luisterde naar zijn woorden, en ze keek hem heel even aan. Ze keek dan kort weg bij het horen van Amber haar naam, en ze snoof dan ook heel even hard. Daarna legde ze haar kop weer op hem neer, en ze sloot haar ogen voor een tijdje. "Ik kan niet boos worden op je, je bent de enige waar ik van hou en die ik nog heb." Zei Aya dan zacht tegen hem, en ze ging dan van hem af. Ze richt haar rug naar hem toe, en ze ging liggen in het gras.

Dark keek naar haar en luisterde naar haar woorden. Hij zuchtte even en merkte dat ze van hem af ging en ging liggen. Dark ging rechtop zitten en keek even naar de lucht waarna hij zijn blik weer op Aya richtte. ''maar je mag Amber nog steeds niet?'' vroeg hij opeens aan haar en bleef rustig naar haar kijken.

Aya keek om naar hem, en ze ging dan op haar rug liggen. Ze keek hem aan, en ze hoorde dan zijn vraag. "Nee ik mag haar niet." Zei Aya dan tegen hem, en ze begon even te rollen in het gras. "Al van in het begin kon ik haar niet af." Zei ze dan verder, en ze duwde hem dan weer op zijn rug. Ze ging over hem staan, en ze keek hem diep in de ogen aan. Dan begon ze hem een lading likjes te geven in het gezicht, en ze beet dan speels in zijn hals.

''dat is te merken..'' antwoorde Dark mompelend op haar woorden en zuchtte diep. Hij voelde ineens hoe ze hem weer op zijn rug duwde en hij keek haar licht grijnsend aan. Hij voelde toen de likjes en de speelse beten. Hij begon haar toen hevig te kietelen op haar buik en grinnikte even.